Operacja na otwartym sercu wymaga zatrzymania krążenia. Stosuje się więc kardioplegię, podając zimny płyn z potasem, który zatrzymuje serce. Prowadzi to do nieuchronnej śmierci. Chyba że Tłumaczenia w kontekście hasła "Operacja na" z polskiego na francuski od Reverso Context: To ci dopiero operacja na otwartym sercu. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Jest to operacja na otwartym sercu, z tą różnicą, że nie przecinamy mostka. Po przecięciu mostka długość cięcia może wynosić 25 centymetrów. Małym, pięciocentymetrowym nacięciem przeszliśmy przez przestrzeń międzyżebrową i w ten sposób dotarliśmy do serca – wyjaśnia dr Živković. Operowany byłem przez Pana Profesora 03.04.2012. Operacja polegała na usunięciu części mięśnia sercowego i implantacji sztucznej zastawki. Operacja na otwartym sercu z krążeniem pozaustrojowym, ponoć bardzo długa. Podsumowanie: Jeszcze żyje i cieszę się życiem, funkcjonuję jak zdrowy człowiek, to chyba najlepsza rekomendacja. Surgeon Simulator 2013 to darmowa, dość makabryczna gra, symulująca przeprowadzanie operacji na otwartym sercu. Wcielamy się tu w postać totalnego amatora, któremu w udziale przyszło przeprowadzić, bardzo skomplikowany i odpowiedzialny zabieg przeszczepu serca. Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. operacja na otwartym sercu translations operacja na otwartym sercu Add Operation am offenen Herzen A ja myślałam, że to operacja na otwartym sercu była zła. Und ich dachte, Operationen am offenen Herzen sind schlimm. I że dlatego, w pewnym sensie, dla ratowania życia przeprowadził operację na otwartym sercu. Und dass er deshalb, gewissermaßen, eine Notoperation am offen Herzen vorgenommen habe. Literature powikłania po operacjach na otwartym sercu, operacjach brzusznych, urazach wielonarządowych, ostrej niewydolności oddechowej lub podobnych stanach Eingriffen am offenen Herzen bzw. im Abdominalbereich, infolge von Polytrauma, akuter respiratorischer Insuffizienz oder ähnlichen Komplikationen dürfen nicht mit Somatropin behandelt werden Niekonwencjonalna operacja na otwartym sercu... Eine unorthodoxe OP am offenen Herzen... Że przeprowadzam operację na otwartym sercu na przytomnym pacjencie? Das ich eine offene Herzoperation an einem Mann durchführe der wach ist? Wilson, zdobądź zgodę żony na operację na otwartym sercu. Wilson, besorgen Sie mir die Zustimmung seiner Frau für eine OP am offenen Herzen. Musisz przejść operację na otwartym sercu. Sie brauchen offene Herzchirurgie. Tomografia wykazała zwężenie zastawki aortalnej, którą wymienimy w czasie operacji na otwartym sercu. Der Scan zeigte eine verengte Aortenklappe,... die wir bei einer offenen Herz-OP ersetzen. Był kompletnie wykończony; opieka nad synem zmęczyła go bardziej niż operacja na otwartym sercu. Sich um Max zu kümmern hatte ihn mehr erschöpft als eine Operation am offenen Herzen. Literature A ja myślałam, że to operacja na otwartym sercu była zła. Und ich dachte, Operationen am offenen Herzen sind schlimm. Przeprowadzam na tobie operację na otwartym sercu, bez znieczulenia. Ich führe an dir ohne Narkose eine Operation am offenen Herzen durch. Bezpośrednio po narodzinach Lara przeszła operację na otwartym sercu. Lara wurde unmittelbar nach ihrer Geburt am offenen Herzen operiert. Literature W roku 1995 w Słowenii przeprowadzono pierwszą operację na otwartym sercu bez podawania krwi. 1995 wurde in Slowenien die erste Operation am offenen Herzen ohne Bluttransfusion durchgeführt. jw2019 „Dnia 9 stycznia 1997 roku przeszedłem w Sydney czterogodzinną operację na otwartym sercu. Am 9. Januar 1997 unterzog ich mich in Sydney (Australien) einer vierstündigen Operation am offenen Herzen. jw2019 Nawiasem mówiąc, była to moja ostatnia operacja na otwartym sercu. Es war übrigens die letzte Operation am offenen Herzen, die ich jemals durchführte – am 4. LDS – Mój mąż wracał do siebie po operacji na otwartym sercu. «Mein Mann muss sich immer noch von einer Operation am offenen Herzen erholen. Literature A on wpada natychmiast, może przerywając w połowie operację na otwartym sercu. Der kommt gleich angelaufen, wahrscheinlich hat er eine Operation am offenen Herzen stehen und liegen lassen. Literature Mając 97 lat ciągle robi 20 operacji na otwartym sercu miesięcznie. Mit 97 macht er immer noch jeden Monat 20 Operationen am offenen Herzen. QED Operacje na otwartym sercu dokonywane bez transfuzji są stosunkowo trudne u dzieci, gdyż mają one niewiele krwi. Eine Operation am offenen Herzen ohne Blut ist bei Kindern wegen ihres geringen Blutvolumens sehr schwierig. jw2019 „Asystowałam przy operacjach na otwartym sercu i widziałam najrozmaitsze płuca” „Ich assistierte bei Operationen am offenen Herzen und sah die verschiedensten Lungen“ jw2019 Właśnie miałem operację na otwartym sercu, ponieważ zostałem postrzelony w pierś. Ich hatte gerade eine Operation am offenen Herzen, weil ich in die Brust geschossen wurde. Literature Ale nie jako pacjent, tylko jako lekarz prowadzący operację na otwartym sercu. Allerdings nicht als Patient auf dem Tisch, sondern als Chirurg, der am offenen Herzen operierte. ted2019 Ale to wymaga operacji na otwartym sercu. Aber eine OP am offenen Herzen wird nötig sein. Urządzenia i przyrządy do operacji na otwartym sercu Chirurgische Apparate und Instrumente für chirurgische Eingriffe am offenen Herz tmClass Miałeś tak pewną rękę, że mógłbyś przeprowadzić operację na otwartym sercu. Mit den ruhigen Händen hättest du am offenen Herzen operieren können. Literature Przez ten czas można by chyba zrobić skomplikowaną operację na otwartym sercu. In dieser Zeit hätte man sie am offenen Herzen operieren können. Literature Paweł Gzyl Wszyscy pamiętamy ją jako główną bohaterkę słynnego filmu „Wołyń”. Teraz Michalina Łabacz gra w nowym filmie Wojciecha Smarzowskiego – „Wesele”. Z tej okazji opowiada nam o współpracy z cenionym reżyserem. - Jak trafiłaś do obsady „Wesela”?- Zostałam zaproszona na zdjęcia próbne, gdzie partnerowałam chłopakom. Trwało to kilka godzin. Po wszystkim Wojtek Smarzowski powiedział, że przyśle mi scenariusz, bo chciałby, żebym zagrała Kaśkę. Bardzo się ucieszyłam. Było to w grudniu, chwilę przed świętami, zrobił mi więc najlepszy prezent pod choinkę, jaki mogłam sobie wymarzyć. No i najważniejsze - scenariusz był wspaniały. - Jakie miałaś wrażenia po jego lekturze?- Dużo emocji. Ale od razu wiedziałam, że chciałabym się z nimi zmierzyć i że jest to film, w którym pragnę zagrać. Że mam szansę uczestniczyć w czymś ważnym. - „Wesele” jest oparte na tym samym pomyśle fabularnym, co pierwszy film Smarzowskiego sprzed prawie 20 lat. Inspirowałaś się tamtą produkcją?- Są wspólne tylko niektóre elementy. Panna młoda też miała wtedy na imię Kaśka. W obu filmach pojawia się ten sam ważny rekwizyt – samochód, prezent dla zięcia. Tym razem jest to porsche. Jest też podobny ojciec panny młodej, załatwiający w noc wesela córki różne swoje dziwne interesy. I oczywiście dziadek. Obie produkcje łączy przełomowa noc. Ja jednak wchodziłam w ten obecny film, starając się nie wracać do tamtego „Wesela”, tylko stworzyć nową rolę i wejść w zupełnie inną historię. - Sama nie wyszłaś jeszcze za mąż, ale na pewno byłaś na niejednym weselu. Wykorzystałaś swe obserwacje, tworząc postać panny młodej?- Od początku wydawało mi się, że czuję gdzieś Kaśkę, mimo, iż jest ode mnie trochę młodsza i jesteśmy na innym etapie życia. Pamiętam dzień, kiedy kręciliśmy scenę pierwszego tańca. Wszystkie oczy na nas. Stresowałam się i wtedy poczułam, że w prawdziwym życiu to musi być jeszcze trudniejsze. Tak jak i prawdziwej pannie młodej, tak i mnie zależało na tym, żeby ten taniec wyszedł jak najlepiej. Generalnie to miał być najpiękniejszy dzień w jej życiu. Niestety: jednej nocy wszystko wywraca się do góry nogami. Bohaterowie walczą ze zmorami przeszłości. - Na plakacie do „Wesela” przy twojej postaci jest napis „Ona temu winna”. Co to oznacza?- Motywacją Kaśki jest miłość. Wie, że jej przyszły mąż Janek, jest chłopakiem, który ma swoje za uszami. Ale kocha go i wierzy, że wraz z ich wyjazdem i narodzinami dziecka, wszystko zmieni się w jej życiu na lepsze. Że jako rodzina będą szczęśliwi. Nie jest jednak ślepo w niego wpatrzona i potrafi podejmować racjonalne decyzje. Z troski o siebie i swoje dziecko. Chce dla niego jak najlepiej. - Twoimi filmowymi rodzicami są Agata Kulesza i Robert Więckiewicz. Jak ci się z nimi grało?- Agatę uwielbiam, bo nie dość, że jest wybitną aktorką, to do tego cudowną osobą i niezwykłym człowiekiem. Na planie byłyśmy partnerkami. W ogóle nie odczuwałam, że ktoś jest tutaj bardziej, a ktoś mniej doświadczony. - A Więckiewicz? - Z Robertem pracowało się równie fantastycznie, choć w filmie lepszą relację mam z matką niż z ojcem. Od dawna bardzo chciałam się z nim spotkać w pracy. Dzięki Wojtkowi to się dosyć szybko udało i było to dla mnie piękne spotkanie. - W jednym z wywiadów powiedziałaś o Smarzowskim: „Wojtek świetnie prowadzi aktora”. Tak było również na planie „Wesela”?- Wojtek daje aktorowi dużo wolności i jednocześnie zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa przy tworzeniu roli. To bardzo ciekawe doświadczenie, bo oczywistym jest, że pomimo tej przestrzeni, którą ofiarowuje, dokładnie wie czego chce, jest bardzo konkretny. Czasami wystarczy jedno słowo i już wiem co mam grać. Jest to chwilami magiczne. Lubię ten jego świat. - Filmy Smarzowskiego kręci stała ekipa. Należysz już do jego „gangu”?- O to trzeba by zapytać Wojtka. Aczkolwiek spotykamy się już drugi raz. Więc... kto wie? (śmiech) - To, że pracujesz ze Smarzowskim ponownie, sprawiło że mieliście tym razem lepszy kontakt?- Nie wiem, czy jest to lepszy kontakt, bo od początku praca z nim była niezwykła, pod każdym względem. To, że teraz trochę się już znamy, sprawiło jednak, że dużo mniej się stresowałam, niż w czasie pracy na planie „Wołynia”. - Do „Wołynia” zostałaś wybrana na drodze castingu, w którym uczestniczyło ponad 250 dziewczyn. Smarzowski powiedział ci potem dlaczego postawił akurat na ciebie?- Tak. Powiedział mi, że już na pewnym etapie castingu wiedział, że to będę ja. Podczas finałowego etapu zdjęć próbnych zostałam poproszona, aby partnerować mojemu filmowemu mężowi, którego grał Arek Jakubik. Przyszłam oczywiście cała przerażona i ze zdumieniem spostrzegłam, że nie ma żadnej innej aktorki. Wojtek mówił jak będzie wyglądał plan, pokazywał mi mapy z różnymi drogami ucieczki Zosi, rozmawialiśmy o scenografii. Ale nikt mi nie powiedział, że dostałam rolę. Wyszłam więc stamtąd pełna wątpliwości. Potem okazało się, że reżyserka castingu Magda Szwarcbart myślała, że Wojtek mi to obwieści, a Wojtek – że powie to ona. Przy „Weselu” już nie było niepewności. - Kręcąc „Wołyń” byłaś na pierwszym roku studiów. Tymczasem cały film spoczywał na twoich barkach. Czułaś ciężar tej odpowiedzialności?- Chyba nie byłam tego świadoma. Wiedziałam, że robimy ważny film. Ale nie zdawałam sobie sprawy, że to ja mam go w dużej mierze pociągnąć. Skupiałam się więc na tym, żeby jak najlepiej zagrać swoją rolę. Pokazać wszystkie stany emocjonalne mojej bohaterki. To było dla mnie najważniejsze: ta prawda, którą widz będzie mógł potem zobaczyć na ekranie. A nawet więcej - uwierzyć w nią. - Ponieważ zaczynałaś wtedy dopiero studia aktorskie, nie miałaś odpowiednich narzędzi, które poznałaś dopiero potem w trakcie nauki. To znaczy, że zagrałaś Zosię intuicyjnie?- Może i tak. Przed wejściem na plan mieliśmy spotkania z Wojtkiem i przechodziliśmy przez cały scenariusz. Dużo rozmawialiśmy. O wszystkich relacjach i motywacjach postaci. Potem spotkaliśmy się już na planie. Mówiono, że rzucono mnie na głęboką wodę – ale może to miało sens, bo jakoś dzięki temu poszło. (śmiech) - Bardzo się stresowałaś?- Najbardziej pierwszego dnia. Nie wiedziałam jak wygląda plan filmowy i czego mam się spodziewać. Później z każdym dniem było coraz lepiej. Czułam się zaopiekowana. - Spodobała ci się ta cała machina filmowa?- Bardzo. Dzisiaj cudownie czuję się na planie filmowym. Ludzie zazwyczaj nie wiedzą, jak to wygląda od środka. Ile osób pracuje, czy ile czasu poświęcamy na nagranie jednego ujęcia. To jest chyba najbardziej nieoczywiste. To praca zespołowa, która trwa i trwa. - Która scena w „Wołyniu” była dla ciebie najtrudniejsza?- Każda była w jakimś stopniu wyzwaniem. Nigdy wcześniej przecież nie grałam przed kamerą. Tak samo jak moja bohaterka przeżywałam więc wszystkie te emocjonalne stany po raz pierwszy. Jedna scena była może trudniejsza , druga może mniej. Ale z każdym dniem uczyłam się siebie i swojej wrażliwości. Fajna była ta adrenalina na planie – to jak operacja na otwartym sercu. I jest to uzależniające. - W jednym z wywiadów powiedziałaś: „Na planie „Wołynia” dojrzałam w ekspresowym tempie jako kobieta i jako aktorka. Na czym to polegało?- Zdjęcia do tego filmu trwały aż dwa lata. Wcześniej był rok castingowy. Kiedy zaczęły się zdjęcia próbne, byłam na pierwszym roku studiów. Później długo trwały przygotowania. A kiedy w końcu weszliśmy na plan, okazało się, że musimy poczekać pół roku, żeby zebrać fundusze na dokończenie filmu. Premiera więc odbyła się dopiero wtedy, kiedy kończyłam szkołę. Dojrzewam razem z moją bohaterką. - Jak sobie poradziłaś psychicznie z tą rolą?- Miałam to szczęście, że po zdjęciach od razu wróciłam na studia. To był rok dyplomowy, co oznacza, że był też dość intensywny. Chwilę później dostałam rolę w spektaklu, a następnie etat w Teatrze Narodowym. I tak z pracy rzucałam się w pracę, nie zagłębiając się w to, co grało we mnie jeszcze chwilę temu. Choć miałam cały czas świadomość, że te emocje z „Wołynia” gdzieś tam się we mnie odłożyły. Myślę też, że miałam szczęście, że czas po realizacji tego filmu, był czasem z bliskimi. Sporo osób pytało mnie wtedy o ten mrok i okrutne przeżycia z filmu. Niektórzy byli nawet przekonani, że będzie to miało na mnie duży wpływ. Tymczasem stało się inaczej. Przynajmniej na razie. - Na festiwalu w Gdyni zgarnęłaś nagrodę za najlepszy debiut w „Wołyniu”. Otworzyło to przed tobą nowe drzwi?- Nagrody są bardzo miłe, bo to uhonorowanie efektów naszej pracy. Ale ja się trochę boję ich ulotności, dlatego staram się skupiać przede wszystkim na pracy. Co ciekawe nie odebrałam osobiście nagrody w Gdyni. Grałam wtedy spektakl w teatrze i nie wyobrażałam sobie, że pójdę do dyrektora i powiem, że chciałabym odebrać nagrodę w Gdyni, że nie wypada tak odwołać spektaklu ze swojego powodu. Dyrektor Englert mówił potem: „Dlaczego nic nie powiedziałaś, przecież bym cię puścił!”. Oczywiście poleciały mi wtedy łzy. Dostałam od zespołu kwiaty – i wtedy ucieszyłam się ze swojej decyzji. - Polski „Vogue” napisał po „Wołyniu” o tobie: „Narodziny gwiazdy!”. Poczułaś się wtedy przez chwilę kimś takim?- (śmiech) Nie. - Wykładowcy oraz koledzy i koleżanki z uczelni na pewno obejrzeli „Wołyń”. Traktowali cię potem trochę inaczej?- Nie czułam, że ktoś patrzy na mnie inaczej. Moi przyjaciele bardzo mnie wspierali od samego początku. - Mocno walczyłaś o możliwość studiowania na Akademii Teatralnej, bo dostałaś się dopiero za trzecim razem. Warto było?- Chyba nic nie dzieje się bez przyczyny. Może gdybym się nie dostała do Akademii Teatralnej, to nie byłabym w tym miejscu, w którym jestem teraz. Wcześniej uczyłam się dwa lata w studium aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Spotkałam na swej drodze różnych profesorów i każdy kontakt miał dla mnie głęboki sens. Studia wspominam z dużym sentymentem. Ale i tak najwięcej nauczyłam się dopiero w pracy – na planie i w Nie miałaś do czynienia z terrorem psychicznym na studiach?- Nie. Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. Przecież pracujemy na emocjach, jak przy tykającej bombie. Szacunek do drugiej osoby to więc podstawa. Myślę, że każdy z nas powinien wyraźnie stawiać granice. W szkole jesteśmy w roli uczeń-profesor, ale później zdarza się, że spotykamy się w pracy jako partnerzy. W mojej ocenie nauczyciele powinni w jak najlepszy sposób przygotowywać nas do pracy oraz pokazywać nam plusy i minusy tego zawodu. - Wspomniałaś o ważnych spotkaniach podczas studiów. Na pewno dla ciebie taką ważną osobą był Jan Englert. Zrobiłaś u niego dyplom, a potem zagrałaś w kilku jego spektaklach. Łączy cię z nim podobnie wyjątkowa więź jak ze Smarzowskim?- Myślę, że tak, choć są to dwa zupełnie inne światy – teatr i kino. Za otwarcie jednego i drugiego jestem jednak bardzo wdzięczna. Z Janem Englertem spotkałam się już na pierwszym roku studiów, kiedy uczył mnie prozy. Potempracowaliśmy kilka razy razem. Ostatnio – przy „Trzech siostrach” Czechowa. - Jesteście już kolegami z pracy, czy nadal jest między wami relacja uczennica-mistrz?- Myślę, że to drugie. To jednak mój profesor i dyrektor w teatrze. Oczywiście można powiedzieć, że również kolega ze sceny. Ale chyba zawsze będzie dla mnie przede wszystkim Mistrzem. - To on zaprosił cię do Teatru Narodowego. To wyjątkowa scena w Polsce. Jak się odnalazłaś w tym zespole?- Na początku starałam się każdemu mówić „dzień dobry”. Miałam poczucie, że jako nowa osoba, nawet wchodząc do bufetu powinnam się wszystkim ładnie przedstawić. Kiedy wychodziłam z teatru, to mówiłam „dzień dobry” nawet obcym ludziom na ulicy. (śmiech). Tak było przez kilka dni. Dziś czuję się tu bardzo dobrze. To moje miejsce. - Grasz na tej scenie w kilku przedstawieniach. Jak sobie z tym radzisz?- Nie mieszają mi się role. (śmiech) Choć bywają momenty lekkiego zmęczenia. Październik będzie teraz dość intensywny: w samym Teatrze Narodowym gram siedemnaście spektakli plus jeszcze kilka w Och Teatrze. Zaczynam też próby do „Wieczoru trzech króli”, który będzie reżyserował Piotr Cieplak. Premiera w grudniu. W zeszłym roku było jednak zdecydowanie trudniej. Grałam w „Weselu” i musiałam dodatkowo jeździć Warszawa - Bydgoszcz. Pamiętam, że pewnego dnia, gdy wchodziłam na scenę, przez chwilę się zawiesiłam, nie mogąc za nic przypomnieć sobie, co mam powiedzieć... Kiedy stanęłam już przed widownią, wszystko poszło jak z automatu. Ta próba przypomnienia sobie tekstu była jednak przerażająca. - Teatr daje ci inny rodzaj satysfakcji niż kino czy telewizja?- Teatr to spotkanie z widzem tu i teraz. I to jest fascynujące. Reszta zależy od konwencji, od sztuki, od reżysera, ale najczęściej używa się w nim zupełnie innych środków wyrazu niż w kinie. Kamera jest dla mnie zdecydowanie bardziej intymna. - Masz też na swym koncie udane występy w telewizji w serialach „Belfer 2” i „Pod powierzchnią”. To też były ciekawe doświadczenia?- Bardzo! „Belfra” zrobiłam zaraz po „Wołyniu”. Istotne było dla mnie, żeby pokazać się z zupełnie innej strony. Kiedyś obawialiśmy się seriali. Teraz cieszymy się z tego rodzaju propozycji, bo są świetnie napisane, precyzyjnie skonstruowane i reżyserowane przez uznanych reżyserów. Mam wrażenie, ze serial to fabuła podzielona na kilka części. I z tego, co wiem, tak są też oglądane przez widzów – longiem. Dzięki temu ze wspaniałą fabułą nie obcujemy tylko przez dwie godziny, ale mamy na nią całą, długą noc. - Jeszcze ciekawszą rolę niż w „Belfrze 2” zagrałaś w „Pod powierzchnią”.- Dziękuję. To był bardzo kobiecy serial. Lubiłam swoją postać – niestety jej historia potoczyła się tragicznie. Mimo to zagranie Igi było wielką frajdą. - Mówi się o tobie, że jesteś „skromną i nieśmiałą dziewczyną”. Jakim cudem przy takich cechach charakteru zamarzyło ci się bycie aktorką?- Może dlatego, że te wszystkie emocje, które kryję w sobie, mogę pokazać na scenie. Mocno to brzmi, ale w kinie czy w teatrze można przeżywać czyjeś życie bez konsekwencji. Kolejny film czy spektakl to kolejna nowa maska. Ale taka, którą wieczorem można z siebie zmyć czy zrzucić. - Za młodu byłaś bardziej związana z muzyką i występowałaś w wielu konkursach wokalnych. Dlaczego nie poszłaś w tę stronę?- To było dla mnie tylko hobby i nigdy nie wiązałam z tym przyszłości. Zarówno w studium, jak i w akademii miałam śpiew i taniec – ale to są tylko środki, które mogą mi się przydać w przyszłości podczas pracy. Tym bardziej, że od zawsze marzyłam, aby grać w filmach i w teatrze. Już jako dziecko pytana kim chcę zostać, odpowiadałam świadomie, że właśnie aktorką. - Jakie masz aktorskie marzenie?- Nie powiem, bo się nie spełni. - Pewnie jak większość młodych aktorek chciałabyś zagrać w kostiumowym filmie. Na przykład Annę Na razie wymarzone role śnią mi się po nocach. Los pokaże czy te senne mary ujrzą kiedykolwiek światło dzienne. - Nie chciałabyś wrócić do śpiewania?- Nie. Kiedy jest okazja, to oczywiście lubię sobie pośpiewać. Jako aktorka, jestem na scenie kimś zupełnie innym. Oczywiście wychodzę jako ja – ale jestem w postaci. Ze śpiewaniem jest inaczej. To trochę inna bajka. - NIEZALEŻNY PORTAL INFORMACYJNY Film525 Gry246 Gry na PC70 Gry na Playstation48 Gry na Xbox53 Lifestyle895 Konkursy piękności138 Plotki543 Muzyka1 378 Sport1 984 Boks126 FAME MMA136 MMA723 NFL47 Piłka nożna555 PunchDown62 Wyniki na żywo0 Wideo241 POLITYKA PRYWATNOŚCI KONTAKT Sklep Zabawki Gry Zręcznościowe Dostępny w salonie empik Dodaj do listy Dodaj ten produkt do jednej z utworzonych przez Ciebie list i zachowaj go na później. Opis Opis W tej klasycznej już grze masz tylko dwie opcje: albo wyleczysz pacjenta, albo... Włączysz brzęczyk! Najpierw wybierz chorobę, a potem chwyć pincetę w dłoń i spróbuj usunąć jej źródło, sprawdzając jednocześnie, jak dobrze skoordynowane są twoje oczy i ręce. Próbuj uniknąć sygnału brzęczyka, kiedy usuwasz swojemu pacjentowi dzwonienie w uszach, ból w nadwyrężonym mięśniu albo wodę z kolana. Wygrywa ten komu uda się usunąć najwięcej chorób bez włączania brzęczyka. Zawartość: plansza pacjent pęseta 13 zwariowanych części ciała (łącznie z gumką) szufladka instrukcja Cechy gry: wiek gracza: 6+ Uwaga! Produkt nieodpowiedni dla dzieci poniżej 3 roku życia. Dane szczegółowe Dane szczegółowe ID produktu: 1000883457 Nazwa: Hasbro Gaming, gra zręcznościowa Operacja, 40198 Producent: Hasbro Marka: Hasbro Gaming Przedział wiekowy: 5-7 lat , 8-11 lat Liczba graczy: 1 Wiek gracza: 6+ lat Płeć: chłopiec / dziewczynka Data premiery: 2015-10-15 Wymiary w opakowaniu [mm]: 267 x 51 x 401 Waga w opakowaniu [g]: 800 Rodzaj baterii: 4xAAA Indeks: 66575573 Recenzje Recenzje polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. To jest bardziej, jak operacja na otwartym sercu. Błądziliśmy. To było jak operacja na otwartym sercu. Jedynym ratunkiem była operacja na otwartym sercu. Najlepszą możliwością leczenia w Twoim przypadku jest operacja na otwartym sercu. To nie operacja na otwartym sercu. Niezbędna okazała się operacja na otwartym sercu. To była... pięcio i pół godzinna operacja na otwartym sercu. Jeśli to operacja na otwartym sercu, to jest tylko kilka zabiegów, które mogli zrobić w tamtych czasach. All right, if that's open heart surgery, there's only a few procedures they could have done at that time. "To jak operacja na otwartym sercu" | Porsche Christophorus Okazało się, że cząsteczki siarki osadziły się na głowicy magnetycznej i konieczna była operacja na otwartym sercu. The crew found that sulphide particles had stuck to the tape head and open-heart surgery was needed. To jest jak operacja na otwartym sercu i ma wpływ na wszystkie istotne obszary: od sprawnego przebiegu bieżącej produkcji poprzez przygotowania do rozpoczęcia produkcji Taycana aż po ochronę interesów mieszkańców. That's like open-heart surgery and affects all the relevant areas, from ensuring smooth ongoing production processes to preparing for the start of Taycan production and looking out for the interests of our neighbors. Operacja na otwartym sercu w Nigerii, duży kłopot. Operacja na otwartym sercu to za duże ryzyko, zwłaszcza w jego stanie. Czytaj więcej zobacz wpis Perspektywa Klienta #3: Operacja na otwartym sercu To operacja na otwartym sercu. Operacja na otwartym sercu na przytomnym pacjencie? Operacja na otwartym sercu niemowlaka. I operacja na otwartym sercu nie będzie potrzebna. przeszczep serca lub operacja na otwartym sercu, by je zrekonstruować, zwana Norwood. a heart transplant or an open-heart surgery to reconstruct Gus' heart, called a Norwood. Najlogiczniejsza byłaby kriogeniczna operacja na otwartym sercu Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 27. Pasujących: 27. Czas odpowiedzi: 66 ms.

operacja na otwartym sercu gra